27 september 2018!

Goede morgen! Rond een uur of 09:30 was ik aardig ontwaakt uit mijn slaap! Mijn lichaam was niet bepaalt blij met mijn hike gedrag van gisteren. Pfoe mijn billen, heupen en benen zijn helemaal gesloopt. Ik liep als een soort pinguïn door het huis. Rond 11:00 ben ik naar ywca gegaan! Lotte was ondertussen bezig met de stoeltjes dus ik heb haar daarmee geholpen. Op het moment dat we wilden gaan lunchen kwamen Jackie en Ema langs om te kijken hoe het ging. We hebben veel met ze besproken. Onder andere dat we nog een aantal tafels een nieuwe kleur willen geven en dat we het speelgoed willen sorteren. Het speelgoed waar de kindjes mee spelen is gewoon echt niet goed. Het is kapot en erg gevaarlijk! Bijvoorbeeld een knuffel waar de elektriciteitskabels uitsteken, een popje van hout op een metalen staaf die uit elkaar valt, een kapot telraam, een uiteen getrokken pop, een voorkant van een rekenmachine, een gebroken poppenhuis en een tamboerijn met scherpe metalen muntjes. Lotte en ik hebben een paar keer het in de prullenbak gegooid, maar binnen paar minuten heeft Eveline het weer terug op de speelmat gegooid. Dus het leek ons beter om het via Jackie met haar te bespreken. Ook kwamen we tot de conclusie dat er meer handdoeken en zeep nodig is. Bij het eten geven bedacht ik me opeens dat slabbetjes ook best handig zijn! Dus we gaan kijken of ze deze hier ergens verkopen! Jackie en Ema zijn heel erg blij dat er zo veel verandert bij YWCA. Het gaat met babystapjes en het heeft nog een lange weg te gaan, maar ik weet zeker dat YWCA een mooie dagopvang gaat worden.

Jackie heeft in middels een kindje YWCA binnen gekregen die met haar moeder elke dag op straat werkte. Ze betaalt nu een maand de kosten voor het kindje zodat de moeder werk kan gaan vinden! Echt super! Dit is toch waar je het allemaal voor doet. Ook willen ze in de toekomst ervoor zorgen dat Eveline wat meer engels bijgespijkerd krijgt zodat ze tussen de kinderen en de vrijwilligers kan communiceren. Ik heb het vertrouwen dat dit echt goed gaat komen!

Als lunch had ik weer een lekkere maiskolf en een banaan! Daarna ben ik naar huis gegaan om te douchen want rond 16:30 werd ik door Lotte opgehaald om mee naar een soort bijeenkomst te gaan in Moshi. Er waren verschillende tentjes waar je dingen kon kopen voor goede doelen. Ook werd er veel gedanst en gezongen. De mama van Lotte was ook aanwezig, haar medische tentje stond er ook. Je kon in het tentje getest worden op malaria en je kon bloed doneren! Het was heel gek om de bloedzakken daar gewoon op tafel te zien liggen! Ze vroegen ons nog om bloed te doneren maar dat hebben we natuurlijk niet gedaan! Het zag er allemaal niet zo steriel uit! (Verstandig... Verstandig) Bij de tentjes heb ik nog een leuk paar oorbellen gescoord voor €1,12! En hebben Lotte en ik een rok gekocht voor de pre-wedding van Clara! Jaa wij zijn de gelukkige vrijwilligers die een “pre-wedding” mee mogen maken! Rond 19:00 zijn we opgehaald door snap om met hem naar de pre-wedding te gaan. Een pre-wedding draait helemaal om de bride to be! Zij wordt dan door haar ouders weggegeven! Trouwen in Tanzania is over het algemeen heel erg speciaal, omdat voor het huwelijk je als vriend en vriendin niet bij elkaar mag wonen/slapen. Het wordt dan dus ook erg groot gevierd! Volgens Mercy wordt de pre-wedding betaalt door de ouders van de bruid en de echte bruiloft wordt betaalt door de ouders van de bruidegom... 

Toen we op de bestemming aankwamen konden Lotte en ik onze ogen niet geloven! Het was ZO ONTZETTEND MOOI! Niet normaal gewoon! Overal licht slierten, witte stoeltjes, bloemen, drankjes en wel 400 gasten! We zaten redelijk vooraan dus we konden alles goed zien! Als snack stonden er borden popcorn op tafel, hierna kregen we soort van “bananen soep met vlees”, het leek heel erg op voeding van de kinderen bij YWCA... dus hebben we een kom met 3 gedeeld🤮. De gasten en familie leden van de bruid zagen er echt heel mooi uit! Alle Afrikaanse jurken werden uit de kast gehaald, dus iedereen was op zijn mooist gekleed. Wat het super gezellig maakte was dat iedereen vrolijk was en ging dansen. Mensen konden opstaan wanneer ze wilden meedansen, het maakte allemaal niks uit. Ook was er een mega bruidstaart! Dit is een erg belangrijk onderdeel van de pre-wedding. De “bride to be” geeft alle lagen van de taart weg aan de familie leden. De grootste stukken gingen naar de ouders en schoonouders en de kleineren naar de broers en zussen. Rond 23:00 gingen we pas eten! Rond die tijd arriveerden Jackie en Ema met de nieuwe Italiaanse meiden. 

Lotte en ik wisten dat er op een “pre-wedding” een goat-cake werd gegeten. Ja je leest het goed, een geit-cake! Wij dachten aan iets heel smerigs, namelijk een cake met stukken geit erin. De waarheid bleek nog smeriger te zijn. Het is dus een geit die wordt gebarbecued, alleen het hoofd wordt er later terug opgezet. Dus ja er zit nog haar op en het heeft ook nog eens ogen! Toen we naar de wc moesten schrokken we ons kapot want we kwamen dus de goat-cake tegen!! Omdat we het er dus al 1,5 week over hadden moesten we wel even een fotootje nemen! (Zie foto’s)

Het stinkt echt enorm en het ziet er ook heel zielig uit, maarja dat gebeurt hier nou eenmaal in Tanzania! Later op de avond kregen we nog een groot buffet en hebben we natuurlijk gedanst op de dansvloer! Het was echt super om dit mee te mogen maken!

Rond 01:30 waren we weer thuis en ik mocht gelukkig de volgende morgen om 09:30 bij hope haeva beginnen ipv 08:30! (Thanks to Jackie en Ema!)

Tot morgen!! X